امـــــروز ، چـرکنـویـ ــــس ِ یکـ ے از نامـﮧ هـــــآے قـدیمـــی رآ
پـ ــیــدآ کــَـردم !
کــاغـَـذَش هــــنـوزـــــــ ،
از آواز ِ آכּ همـ ــﮧ واژه ے بـی دریغ
سـنـگیـכּ بود !
از بـاراכּ آכּ همـﮧ دریا !
از اشــتیاق ِ آכּ هـَـمـﮧاشکـ ـــــ
چـِـقـَـدر لبهـاے تو
در رَعـایت ِ تَبــسُم بــی ریآ بـودنـ ـــــد !
چـِـقـَـدر جـوانـﮧ ے رؤیــآ
در بآغچـﮧ ے بیداریمــاכּ سـَ ــــــبز می شُد !
هَــنوز هَم سـ ـــــــرحال کـﮧ باشم ،
کَــسے را پیدآ مـے کُنم
و از آכּ روزهـــــ ـآی بـے برگشــتـــ برایـ ـــش مے گویم !
نمی دانے مُرور دیدارهـــــاے پُشتِ ســـ ــــر چـﮧ کیفے دآرد !
بـﮧ خاطــِــــر آوردכּ خوابهـ ـــآے هَر دم ِ رؤیا ...
هَمیـــشـﮧ قَدَمهاے تو رآ
تآ حوالے دلم می شمُــ ــــرم ،
بَعــ ـــد بر مــے گردَم
و بـﮧ یآدِ تـ ـــــرآنـﮧ ے تــــازه اے می اُفتم !
مـے بینی؟
نظرات شما عزیزان: